Over een enquête en een ‘wederopbouwmissie’

missie-uruzgan.jpgWat Nederland nou precies doet in Uruzgan blijkt in de praktijk niet iedereen duidelijk te zijn. Na twee jaar Nederlandse militaire aanwezigheid in de Afghaanse provincie duikt met regelmaat nog steeds de discussie over een ‘wederopbouwmissie’ versus een ‘vechtmissie’ op.  

Afgelopen week kwam ik toevallig terecht op de website van het actualiteitenprogramma EénVandaag. Om precies te zijn: op een pagina waarin een en ander stond over een Uruzgan-enquête.  Ik de vragenlijst beantwoord. Maar ik stopte al vrij snel – er staan koeien van fouten in. Eerlijk gezegd kon ik m’n ogen niet geloven, zeker niet als je bedenkt dat de media en politieke partijen steevast ‘aanslaan’ op de uitslagen van zulke enquêtes.  

Twee voorbeelden van foute stellingen: 

1) “Van het hoofddoel, de wederopbouw van Uruzgan, zal gedurende deze missie weinig terechtkomen.”

Sinds wanneer is wederopbouw het hoofddoel van de Nederlandse bijdrage aan ISAF, de International Security Assistance Force? Zoals die naam al zou moeten doen vermoeden ligt het zwaartepunt bij het onderwerp ‘veiligheid’ Dat stond ook keurig in de brief die het vorige kabinet in 2005 aan de Tweede Kamer stuurde (de zogeheten artikel-100 brief). Daarin staat over het doel van de missie in Uruzgan: “Het mandaat behelst, op basis van Hoofdstuk VII van het VN-Handvest, ondersteuning van de Afghaanse overgangsregering en haar opvolgers bij het handhaven van de veiligheid in heel Afghanistan opdat de Afghaanse autoriteiten, VN-personeel en personeel van internationale organisaties, betrokken in het bijzonder bij humanitaire hulp en wederopbouw, in een veilige omgeving kunnen opereren; (..)”

Kort samengevat: veiligheid brengen, opdat ánderen aan humanitaire hulp en wederopbouw kunnen werken. Niets wederopbouw als ‘hoofddoel’ van de Nederlandse militaire missie.  

2) “De Nederlandse aanpak in Afghanistan richt zich vooral op wederopbouw, terwijl Amerika en Engeland zich primair bezighouden met terrorismebestrijding. “

Net als de vorige stelling is ook deze onjuist. Nederland richt zich niet vooral op wederopbouw; het Verenigd Koninkrijk levert geen noemenswaardige bijdrage aan de terrorismebestrijding in Afghanistan (anders dan, net als Nederland, in ISAF-verband), en veruit de meeste Amerikaanse troepen in het land staan onder bevel van de NAVO en doen gewoon mee aan ISAF, in de sectoren Oost en Zuid om precies te zijn.

Kortom, EénVandaag lijkt zijn huiswerk niet helemaal goed te hebben gedaan. Natuurlijk contact gezocht, en de stellingen blijken in hun huidige formulering al langer te bestaan. Stelling 1 is volgens een woordvoerder “door kaderpersoneel van het ministerie van Defensie” bekeken; stelling 2 is “bewerkt door een onderzoeker van het Veteraneninstituut”.   

Dat wordt maandag dus even rondbellen bij het ‘kaderpersoneel’ van Defensie en het Veteraneninstituut, u hoort nog van me over de resultaten. Update: het Veteraneninstituut verwijst naar het ministerie van Defensie, en dat weet niets over ‘kaderpersoneel’ aan wie door EénVandaag stellingen zou zijn voorgelegd. Intussen mag  Ik u mag u adviseren niet te veel waarde te hechten aan de uitslag van deze enquête; een foute vraagstelling levert immers per definitie foute antwoorden op.

Tot besluit nog een paar cijfers over de aantallen buitenlandse troepen in Uruzgan: 

Provinciaal Reconstructieteam (PRT, coördineert wederopbouwactiviteiten): ca. 70 man/vrouw

Battle Group (zorgt voor de veiligheid): ca. 500 man/vrouw.

Special Forces Task Group ‘Viper’ (indien aanwezig in Uruzgan): ca. 185 man.

Totaal aantal Nederlandse troepen in Uruzgan: ca. 1300 (+185).  

Australische Reconstruction Task Force (onder Nederlands bevel): ca. 400 man/vrouw.

Australische Special Operations Task Group (onder ISAF-bevel): ca. 300 man. 

Verenigde Staten: onbekend en geheim (maar mogelijk niet meer dan 100 man Special Forces, treden op in het kader van Operation Enduring Freedom. Verdeeld over vier kleine bases: Ripley (naast Kamp Holland in Tarin Kowt), Tycz (naast het Nederlandse Camp Hadrian in Deh Rawod), Cobra (noordwesten Uruzgan) en Anaconda (oosten Uruzgan).

Over Hans de Vreij

Retired Dutch journalist. Covered EU, NATO, UN, security & defense. Was correspondent in Berlin, Brussels, Geneva, Prague. Studied Russian language & literature.
Dit bericht werd geplaatst in NAVO, Uruzgan. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s