Via Wikileaks is een rapport van RAND Corperation over de ‘meetbaarheid’ van het inlichtingenwerk in Afghanistan en Irak uitgelekt. Klik hier om het te lezen; en wilt u alleen de Nederlandse (Uruzgan) aspecten opzoeken, zoek dan op ‘Dutch’ in het zoekvenster van dit PDF-bestand.  Boeiend rapport, maar wel lichtelijk gedateerd. De Wereldomroep heeft er in al zijn talen aandacht aan besteed.
Vond er een prachtig maar ook onthutsend citaat in van brigadegeneraal Theo Vleugels in. Hij was als kolonel vanaf 1 augustus 2006 de eerste commandant van de Task Force Uruzgan. Je ZOU verwacht hebben dat zo’n man met de nodige NAVO-instructies aan het werk was gegaan. Maar dat bleek niet zo te zijn – er lagen geen plannen van hogerhand voor ‘m klaar. Citaat:

“We didn’t have a campaign plan when we started, but we later got one from my higher headquarters that was close to ours, which is not surprising, as they told us to do what we told them we would do.“

Het rapport gaat hoofdzakelijk over het inlichtingenwerk, en dat is een onderwerp waar men tegenover journalisten niet al te scheutig is, om het voorzichtig uit te drukken.  Kan daar ook wel mee leven. “Loose Lips Kill”, “Feind Hört Mit”.  Maar het rapport signaleert ook dat het in 2006 en 2007 slecht gesteld was met de algemene kennis over Uruzgan. En daar kan ik helemaal over meepraten.  In de recente geschiedenis van Uruzgan speelt één enkele gebeurtenis een hoofdrol: de slag om Tarin Kowt in 2001, waarbij de Amerikanen een zekere Hamid Karzai een handje hielpen en een verpletterende nederlaag toebrachten aan de Taliban. Die waren massaal naar het stadje opgerukt nadat dit als eerste in het zuiden tegen de Taliban in opstand was gekomen.  Dankzij die overwinning was de opmars van Karzai naar het Talibanbolwerk Kandahar verder een relatieve peulenschil. Enfin, ik kwam in 2007 op Kamp Holland en wat bleek: op één persoon na wist NIEMAND iets van die slag. Lekker handig als je met Afghaanse counterparts gaat praten…