Dat je allerlei nieuws ziet of leest waarvan je denkt: huh? Een greep uit de afgelopen tijd. Rusland overweegt een modern Frans marineschip van de Mistral-klasse te kopen. Een groot Amphibious Assault Ship, in het Nederlands ‘Amfibisch Transportschip’ genoemd omdat wij Nederlanders het niet zo op het woord ‘aanvallen’ hebben (behalve bij voetbal). Zie ook het afblazen van het plan om kruisraketten te plaatsen op de Nederlandse LCF-fregatten, die in feite Destroyers zijn, maar dat klinkt ook al weer zo ‘eng’.
Hoofdpijndossier
Hoe dan ook: nieuwe tijden! Nieuwe mogelijkheden! Zo zou de Nederlandse regering in een klap van het JSF-hoofdpijndossier af zijn als ze meegaat in deze trend en in plaats van de Joint Strike Fighter de modernste Russische jachtbommenwerper aanschaft. Vast veel en veel goedkoper en bijna net zo capabel.
Pakje boter
Dan Darfur. De oorlog daar is voorbij, zegt de commandant van de ‘hybride’ vredesmissie van de Afrikaanse Unie en de Verenigde Naties daar. Oh, ok. Maar, eh, die UNAMID-missie kan eerlijk gezegd nog geen deuk in een pakje boter slaan en ik heb ernstige twijfels over hun inlichtingencapaciteit in deze enorme Soedanese regio. Wat rest, aldus de commandant, is banditisme. En hij had dat nog niet gezegd of twee van zijn soldaten werden prompt gekidnapt. Bandieten? Rebellen? De generaal gaf wel toe dat de Justice and Equality Movement nog actief was, en die JEM is nu net de rebellengroep die voor spectaculaire militaire acties zorgt – een raid op de Soedanese hoofdstad Khartoum om maar iets te noemen. Hoe dan ook, ik ben geneigd om de woorden van de generaal met een korreltje zout te nemen, ook al is het waar dat de Grote Slachting in Darfur allang is afgelopen – niet dit jaar, maar een jaar of vier geleden.
© Kolonel Vleugels
Een ander ‘huh?-moment’ had ik toen ik las dat de hoogste baas van de Amerikaanse en de NAVO-militairen in Afghanistan met zoveel woorden zei dat men de afgelopen jaren de verkeerde strategie heeft gevolgd. De precieze inhoud van zijn advies is geheim, maar volgens diverse media komt het er op neer dat generaal Stanley A. McChrystal vindt dat er meer moet worden gedaan aan het winnen van de hearts and minds van de bevolking en de economische wederopbouw. En er wat wat minder moet worden gebombardeerd, want dat werkt contraproductief v.w.b. die hearts and minds. Nu is dit ruwweg de strategie die ISAF sinds de ontplooiing naar zuidelijk Afghanistan in 2006 volgt (‘Opbouwen waar het kan, vechten waar het moet’ ( © kolonel Theo Vleugels). Nederland heeft in een typisch staaltje van egocentrisme deze strategie tot ‘Dutch Approach‘ verheven, maar er is maar weinig ‘Dutch’ aan.
Zwerk
Dat brengt me op het laatste huh?-moment in deze aflevering. Op onze eigen Wereldomroep-website verzorgt diplomaat Michel Rentenaar een tweewekelijkse persoonlijke column. Over de verkiezingen in Uruzgan en de rest van Afghanistan op 20 augustus schreef hij een stuk onder de titel ‘Blije stemmers in Uruzgan‘. Rentenaar gaat samen met brigadegeneraal Marc van Uhm over de Task Force Uruzgan, maar in zijn optimistische getinte artikel miste ik een verwijzing naar de raketten en mortiergranaten die op de verkiezingsdag her en der door het Uruzgaanse zwerk vlogen. Van Uhm noemde die wel. Zouden de ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie onderling hebben afgesproken dat er naar buiten toe een strikt ‘schoenmaker hou je bij je leest’-beleid wordt gevoerd? Zou kunnen, maar dat staat dan weer haaks op de veel gepropageerde integrale ‘3D-aanpak’ (Defence, Diplomacy, Development). Huh?
PS: de titel van dit stukje is plagiaat. De vraag ‘Kent u dat gevoel’ is geleend van Dominee Gremdaat, a.k.a. Paul Haenen.