Woensdag vindt er in de Tweede Kamer een Algemeen Overleg plaats over Afghanistan. Live via het internet te volgen. Ik wilde er eigenlijk een voorbeschouwing over schrijven. Maar na bestudering van mijn archief bleek een stuk uit maart 2007 nog aardig actueel. De titel: Te weinig troepen, te terughoudend optreden. Uiteraard zijn niet alle details meer up-to-date, maar de grote lijnen wel. Ik kan die informatie dus gewoon recyclen
Ik schreef toen: “De stand van zaken op dit moment is dat de ‘Task Force Uruzgan’ in samenwerking met de Afghaanse krijgsmacht en politie de drie belangrijke bevolkingscentra beheerst, om te beginnen de hoofdstad Tarin Kowt, het meer westelijk gelegen plaatsje Deh Rawod en verder naar het noorden het stadje Chora. En de rest? De rest is in handen van de Taliban en andere strijdgroepen, behalve in de gebieden direct rond de twee Amerikaanse bases in de provincie: Forward Operating Base (FOB) Anaconda in het oosten, en FOB Cobra in het noordwesten.” Die samenvatting van de situatie is anderhalf jaar later nog vrijwel helemaal correct.
Ik hoorde bij het programma NOVA de Pakistaanse Afghanistan-kenner Ahmed Rashid zeggen dat Nederland te weinig troepen heeft in Uruzgan, en te weinig offensieven tegen de Taliban uitvoert. Dat laatste is niet helemaal waar: sinds maart 2007 hebben er een paar forse veldslagen plaatsgevonden, maar bijna allemaal in reactie op offensieven of al te lastige aanwezigheid van de Taliban. Bij Chora, bij Deh Rawod, ten noorden en oosten van de hoofdstad Tarin Kowt.
Een uitgesproken positieve ontwikkeling is dat Kabul eindelijk flinke aantallen Afghaanse regeringsmilitairen naar Uruzgan heeft gestuurd. Het zal overigens nog een tijd duren voordat ze helemaal zelfstandig en zonder de (overigens zeer bekwame) babysitters van de Operational Mentor and Liaison Teams kunnen opereren. En van de toegezegde uitbreiding van de NAVO-invloed naar andere districten van Uruzgan is nog helemaal niets terecht gekomen. Shahidi Hasas, Khas Uruzgan: het is er het Wilde Westen. Zelfs de Baluchivallei in het district Tarin Kowt is nog niet veilig; 25 kilometer van Kamp Holland.
Ik verwacht tijdens het Algemeen Overleg de inmiddels goed ingestudeerde bezweringsformules te horen. “De inktvlekken moeten eerst worden verdiept voordat ze kunnen worden uitgebreid”. “Er brandt nu licht in Tarin Kowt waar voorheen duisternis heerste”. “Het Afghaanse leger en de politie zijn steeds beter in staat om voor veiligheid te zorgen”.
Maar de simpele waarheid is dat regering en parlement gewoon te weinig troepen naar Uruzgan hebben gestuurd, en dan heb ik het over de Battle Group, de gevechtseenheden die de poort uit kunnen voor patrouilles en overige activiteiten. Hun aantal is officieel geheim, maar een redelijke schatting is een man of 500. En dat voor de drie belangrijkste regio’s bínnen de inktvlekken. Militair gezien is het een schijntje, politiek gezien was het kennelijk het hoogst haalbare aantal. Ben benieuwd of deze of gene partij woensdag zal opperen om de Battle Group uit te breiden. Ik wed van niet…