Op Prinsjesdag was er veel media-aandacht voor betonnen bloembakken. Die waren op strategische plaatsen rond de route van de Gouden Koets geplaatst. Dit om een herhaling van de gebeurtenissen op Koninginnedag te voorkomen. Goed idee. Een Suzuki Swift zou er niet langs hebben kunnen komen. En om het gezellig te houden waren de bakken rijk gevuld met geraniums. Want gezellig, dat is nu ook in de beveiligingssector een factor van belang geworden.

Nu zijn betonnen wegversperringen, al dan niet in de vorm van bloembakken,  niet nieuw. Ze worden al  jaren gebruikt om High Value Targets te beschermen tegen snoodaards. Sinds 9/11 zijn ze nóg populairder dan ze al waren.

Dranghekken
Hoe dan ook, die bloembakken in de Hofstad op Prinsjesdag voerden me vanzelf naar het rapport van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTb) over de gebeurtenissen op 30 april. In Apeldoorn stonden geen met geraniums opgevrolijkte bloembakken, maar dranghekken.  Het NCTb-rapport rept met geen woord over de kwaliteit van die hekken, zeg maar de stopping power.  Wel staat er een en ander in over de prangende vraag of ze en zo ja wanneer, op last van wie, en op welke plekken in elkaar gehaakt waren.*  Ook een kwestie van stopping power.

Nu zijn die hekken in de eerste plaats bedoeld om publiek in het gareel te houden, niet om voertuigen tot staan te brengen. Karst Tates bewees dat je zelfs met een lichte auto  als zijn aftandse  Suzuki Swift dwars door een stel aan elkaar gehaakte dranghekken heen ramt.  De haakjes waarmee het ene hek aan het volgende wordt gekoppeld zijn namelijk niet stevig.

Guirlandes
Hoe vreemd nu. Zou TNO in opdracht van een of meerdere diensten die waken over de veiligheid van bepaalde evenementen nooit een praktijktest hebben uitgevoerd? Zo een waarbij allerlei types hekwerk een of meerdere sterren krijgen? Of waar de conclusie kan zijn dat een Smart wél maar een Swift niét tot stilstand komt?  En dan ook buitenlandse hekken testen? In België bijvoorbeeld zijn heel efficiënte modellen te koop – stevig, in X-vorm, met prikkeldraad, en aan elkaar verbonden met stevige kettingen, niet met een lullig haakje.  Ik geef toe, vooral dat prikkeldraad is niet echt gezellig, maar daar moet iets op te bedenken zijn, feestelijke guirlandes er omheen draperen of zo.

Spijkermatten
En over prikkeldraad gesproken, de politie beschikt over spijkermatten. Even over de weg trekken en alle banden van een auto zijn lek. Waar waren die dingen op Koninginnedag? In ieder geval niet tussen de buitenste en de tweede ring. Verder beschikt de krijgsmacht over het .50 sluipschuttergeweer waarmee je nog op een kilometer dwars door een motorblok heen schiet. Daar had Karst dan gezeten, machteloos trappend op het gaspedaal.  De schutter moet wel uit het zicht van camera’s en publiek blijven, want stel je voor dat er op Koninginnedag iets ongezelligs te zien zou zijn.

BS
Kortom, het NCTb-rapport rammelt waar het een cruciaal aspect van de beveiliging op Koninginnedag betreft. Ik kan me haast niet voorstellen dat de betrokken diensten de nodige kennis niet in huis zouden hebben. Dan blijft er maar één andere conclusie over:  er mocht vooral niet gedaan worden aan name and shame,  alle diensten hadden gelijk en het geheel ‘was niet te voorkomen geweest’. BS heet dat afgekort. Bullshit. Een ongezellig woord, maar persoonlijk had ik hogere kwaliteit verwacht van de NCTb.

*Zie pagina’s 10, 11, 32, 36 en 57.